Πώς να οργανώσετε την προστασία από κεραυνούς στο σπίτι
Ορισμός
Η αστραπή οποιουδήποτε τύπου συνίσταται στην ανέγερση μεταλλικών κατασκευών στην οροφή ή δίπλα στο κτίριο, προκειμένου να εκτραπεί μια κεραυνή στο έδαφος. Συνεπώς, η προστασία από κεραυνές συνδέεται με το ηλεκτρόδιο γείωσης. Με απλά λόγια, σκοπός του είναι να προστατεύσει τη δομή, τους ανθρώπους και τον ηλεκτρικό εξοπλισμό.
Το καλώδιο προστασίας από κεραυνό χρησιμοποιείται σε μεγάλες στέγες κτιρίων κατοικιών και σε άλλους τύπους κτιρίων, όταν ο πείρος δεν μπορεί να ανεγερθεί για κάποιο λόγο. Ο λόγος για αυτό μπορεί να είναι η αδυναμία ανέγερσης υψηλών ιστών για μια ράβδο αστραπής. Ωστόσο, το μήκος του κτηρίου δεν παίζει βασικό ρόλο. Ένα καλώδιο κεραυνός μπορεί να εγκατασταθεί στην οροφή ενός εξοχικού σπιτιού ή σε μια μικρή καλοκαιρινή κατοικία. Στη φωτογραφία μπορείτε να δείτε πώς φαίνεται η προστασία από κεραυνό στην οροφή του σπιτιού.
Σε σύγκριση με ένα σύστημα ακίδων αστραπής, η προστασία από κεραυνό προστατεύει μια μεγάλη περιοχή. Αυτή θεωρείται μια πιο αποτελεσματική λύση. Σε ορισμένες στέγες, είναι πιο εύκολο να επεκτείνετε το καλώδιο παρά να τοποθετήσετε έναν πείρο. Ταυτόχρονα, το σύστημα πλέγματος κεραυνών διατηρεί ακόμη μεγαλύτερη περιοχή από το σύστημα καλωδίων, ωστόσο, η πολυπλοκότητα της εγκατάστασής του δεν επιτρέπει πάντα σε κάποιον να επιλέξει αυτήν την επιλογή.
Πώς να το εγκαταστήσετε
Τέντωμα κατά μήκος της οροφής ατσάλινο καλώδιο με διατομή τουλάχιστον 35 τετραγωνικών μέτρων. χιλ. Εάν δεν είναι δυνατή η εύρεση καλωδίου με το απαιτούμενο μήκος, είναι συνδεδεμένο, αγκυροβόλιο με επικάλυψη 1,5 m ή περισσότερο.
Το καλώδιο τραβιέται σε ύψος 0,5 μ. Από την οροφή σχιστόλιθου. Για να γίνει αυτό, οι ακίδες τοποθετούνται στην κορυφογραμμή, το ίδιο το καλώδιο τραβιέται μεταξύ τους. Από τη μία πλευρά, το καλώδιο συνδέεται με μια κεραία, η οποία οδηγεί μια αστραπή στο έδαφος, χρησιμοποιούν ένα χαλύβδινο σύρμα ή καλώδιο με διάμετρο περίπου 6-8 mm. Είναι καλύτερα να το συνδέσετε στο ηλεκτρόδιο γείωσης με συγκόλληση, ενώ η διατομή της συγκόλλησης πρέπει να υπερβαίνει τη διατομή του καλωδίου κατά 2-3 φορές.
Το καλώδιο είναι προσαρτημένο στους ιστούς με σφιγκτήρες μπουλονιών, εάν το καλώδιο έχει μήκος μεγαλύτερο από 15 μέτρα, τοποθετούνται επιπλέον ιστοί κατά μήκος ώστε να μην χαλάσουν. Θα πρέπει να έχουν δακτυλίους ή μάτια για προσάρτηση αστραπής.
Ο μύλος κατασκευάζεται ως εξής: τρεις μεταλλικές γωνίες (μεγέθη 50x50x5 ή κοντά) οδηγούνται στο έδαφος σε βάθος τουλάχιστον 2 μέτρων. Βρίσκονται στις κορυφές ενός φανταστικού ισόπλευρου τριγώνου. Οι γωνίες συνδέονται μεταξύ τους με συγκόλληση. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε μια μεταλλική ταινία (διαστάσεις, για παράδειγμα, 40x4), η οποία συγκολλάται στις γωνίες. Ένα καλώδιο από την οροφή συγκολλάται στο ηλεκτρόδιο γείωσης που προκύπτει. Ο διακόπτης γείωσης αποδίδεται καλύτερα σε μερικά μέτρα από το σπίτι, αλλά όχι λιγότερο από πέντε μέτρα από την είσοδο σε αυτό.
Προσοχή: Μην χρησιμοποιείτε το βρόχο γείωσης του ηλεκτρικού εξοπλισμού του σπιτιού για να συνδέσετε καλώδιο και άλλους τύπους κεραυνών σε αυτό. Είναι καλύτερα να φτιάξετε δύο κυκλώματα. Για την εξισορρόπηση των δυνατοτήτων, συνήθως συνδυάζονται μεταξύ τους.
Το γενικό σχήμα της αστραπής καλωδίων παρουσιάζεται στο παρακάτω σχήμα:
Ποιοι είναι οι υπολογισμοί
Η προστασία καλωδίων μπορεί να αποτελείται από περισσότερα από ένα καλώδια που βρίσκονται στο κέντρο του κτηρίου. Ο αριθμός και η μέθοδος τοποθέτησης των καλωδίων επιλέγεται ανάλογα με την προστατευόμενη περιοχή. Ας δούμε τι αποτελείται ένας τυπικός υπολογισμός της προστασίας από κεραυνό καλωδίων.
Η ζώνη προστασίας ονομάζεται περιοχή που γειτνιάζει με τον αγωγό αστραπής, με προστασία διαφορετικών βαθμών. Διακρίνονται δύο τύποι προστασίας: άνω του 99,5% (τύπος ζώνης Α) και άνω του 95% (τύπος ζώνης Β). Για το σπίτι, ο δεύτερος τύπος είναι επίσης επαρκής (B).
Για έναν αγωγό αστραπής ύψους έως 150 m (h) και την απόσταση μεταξύ των στηριγμάτων L, η ζώνη προστασίας φαίνεται στο παρακάτω σχήμα. Το άνω μέρος της ζώνης προστασίας περιορίζεται από μια ευθεία γραμμή, η οποία τραβιέται οριζόντια μέσω του σημείου της μέγιστης εκτροπής του καλωδίου.
Οι διαστάσεις της ζώνης προστασίας καθορίζονται με αυτόν τον τρόπο. Για ζώνη τύπου Α:
h0 = 0,85 / ώρα; r0 = (1,35 - 0,0025 ώρες) h;
rx = (1,35 - 0,0025 ώρες) (h - hx0,85);
Για ζώνη τύπου Β:
h0 = 0,92 ώρες; r0 = 1.7Α; rx = 1,7 (h - hx / 0,92).
Εάν τα hx και rx είναι γνωστά, τότε το ύψος ενός μόνο αγωγού αστραπής για μια ζώνη τύπου Β:
h = (rx + 1,85hx) / 1,7.
Επεξήγηση των συμβόλων στο σχήμα: 1 - όριο της ζώνης προστασίας στο επίπεδο του εδάφους. 2 - το περίγραμμα της ζώνης είναι ραμμένο στο επίπεδο του hx.
Το ύψος των στηριγμάτων υποδεικνύεται με λυκίσκο, επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη το βέλος της παραμόρφωσης. Για ένα χαλύβδινο καλώδιο, αυτή η τιμή είναι 2 μέτρα με απόσταση μεταξύ στηριγμάτων (L) έως 120 m και 3 μέτρων, με απόσταση μεταξύ τους μεταξύ 120 και 150 μέτρων. Στη συνέχεια, το ύψος των στηριγμάτων είναι ίσο με το άθροισμα του εκτιμώμενου ύψους της ράβδου αστραπής με το αποδεκτό ύψος του βραχίονα εκτροπής.
Τέλος, συνιστούμε να παρακολουθήσετε ένα βίντεο που δείχνει σαφώς την εξεταζόμενη επιλογή προστασίας από κεραυνούς:
Φυσικά, απαιτείται προστασία από κεραυνούς σε κάθε κτίριο. Στην πραγματικότητα, δυστυχώς, στον ιδιωτικό τομέα είναι σχεδόν αδύνατο να συναντηθούμε. Τις περισσότερες φορές, βρίσκεται σε επιχειρήσεις και όχι σε κτίρια κατοικιών. Ελπίζουμε να καταλάβετε πώς να οργανώσετε μια καλωδιακή προστασία από κεραυνό ιδιωτικής κατοικίας ή εξοχικής κατοικίας.
Χρήσιμο για το θέμα:
Φόρτωση ...
